براي من هميشه اين جاي سوال بود که دخترا هم اگه قانون ازشون حمايت ميکرد يا قدرتش رو داشتن، متعصب ميشدن؟ يعني اگه اونا از نظر فيزيکي از مردا برتر بودن و قوانين هم به نفع اونها ميشد، اونوقت به پسرا زور ميگفتن؟
خيليها ميگن اين تعصب يا غيرت براي پسرها يک رفتار طبيعيه. مهتا من الان از اين که تو با مردهاي ديگه صحبت کني و بگي و بخندي اصلا عصباني نميشم. دليلش اينه که ميدونم که ميدوني جايگاه هر کسي کجا است. ولي اگر ندونم که تو ميدوني، ممکنه هر حرکتي از تو من رو عصباني کنه. فک ميکنم اسم اين عدم شناخت رو گذاشتن غيرت!
ولي برعکسشم فک ميکنم صادق باشه. يعني فک مي کنم رفتار تو هم در مورد من بايد همينطوري باشه. به نظر تو فرقي بين رفتار من در قبال تو و رفتار تو در قبال من هست؟ يعني اگه من با دختراي ديگه بگم و بخندم و تو بدوني که من ميدونم جايگاه هر چيزي کجا است، ديگه تو از اين کار عصباني نميشي ولي اگه در مورد من مطمئن نباشي که ميدونم، اونوقت هر رفتار من تو رو عصباني ميکنه.
حالا نميدونم چرا اسم اين عصبانيت رو براي مردها گذاشتن غيرت و براي زنها بهش ميگن حسادت؟ واقعا اينا با هم فرق دارن؟ بعد با توجيه اين که غيرت شديد تر از حسادته و حادتره، مردها حق دارن که بيشتر رو زن حساس باشن تا زن نسبت به مرد. من هرچي فکر ميکنم فرقي بين اين دوتا نميبينم. البته يک سيستم فکري هست که ما از بچگي با اون بزرگ شديم. اين سيستم و قالب ذهني به من ميگه که اگه در مورد تو حرفاي غيرتمندانه بزنم هم تو خوشت ميآد و هم من! تا حدي اينطوري هم هست. ولي من شک دارم که اين به دليل زن و مرد بودنمون باشه. فکر ميکنم به دليل همون فضاي ذهنيه که از بچگي تو اون بزرگ شديم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر