مانی جان یاد صحنه ی قتل میدون کاج سعادت آباد افتادم . داستان همیشگی ناموس پرستی و خیانت و دگر کُشی . نمی دونم این واژه ها چه اعجازی دارن که یه نفر چنان به خشم میاد که چاقو برمیداره و دیگری رو به قتل میرسونه و از اون بدتر اینکه خانواده اش هم بهش افتخار میکنن و میگن بچه امون باغیرت بود . حلال حروم سرش میشد . بی ناموس و بی غیرت که نبود بتونه ببینه زنش بهش خیانت میکنه . ایکاش نسل " طیب ها " و " آق مَنگل ها " ور افتاده بود . درسته که دیگه الان با این اسمها و بطور علنی همچین کسانی رو نداریم اما هر کدوم از ما یه" طیب "بالقوه توی خودمون داریم که به راحتی بالفعل میشه و چاقو میکشه و یکی دیگه رو میکشه . چقدر ازین قتل های ناموسی در روز اتفاق میوفته که ما خبر نداریم ؟ یه گروه میرن لشگر کشی توی یه محله ی دیگه برای اینکه یه پسر از فلان محله به دختر هم محله ایشون متلک گفته و این وسط چند نفر لت و پار میشن و شاید هم بمیرن . مانی جان باید افکار مون درست و حسابی پالایش بشه . باید تقدس واژه هایی مثل ناموس و غیرت و شرافت و مرام شکسته بشه و برخوردهای قانونی جای تسویه حسابهای شخصی رو بگیره . آخ مانی کاش روشنفکری هم واکسن داشت .
مهتا جان، کاش حداقل آفت نداشت!
پاسخحذف