مانی جان امشب هشتم ربیع الاوله . شب شهادت امام حسن عسگری . فردا نهم ربیع الاول روز تاجگذاری امام زمانه . امشب شب تاجگذاری امام زمانه و این دعایی رو هم که گذاشتم دعای مخصوص امشبه . مانی جان دلم میخواد به زمین و زمان فحش بدم . نمیدونم دلیل این تاریخ سازی های دروغین و مسخره و از همه بدتر جشن گرفتن برای یک موجود موهوم و خیالی که خود عربها و سنی ها هم قبولش ندارن ، چیه ؟ برای چی باید این روزا رو بهم تبریک بگیم ؟ مگه روزای بهتر توی تاریخ خودمون نداریم ؟ مگه انسانهای بزرگتر و با دانش تر و افتخار آمیزتر کم توی تاریخ خودمون داریم ؟ آخه روز تاج گذاری یه موجود وهمی پاپتی که وجودش هیچ جوری با داده های علمی قابل توجیه نیست هم شد روز بزرگ در تاریخ و تقویم ما ؟ آخه چه جوری یه آدم هزار و چهارصد سال میتونه زنده باشه اونم ته چاه ؟ به سر ما چی اومده ؟ کور شدیم ؟ کر شدیم ؟ خل شدیم ؟ آخه چه مرگمونه ؟ مانی ما از درون پوچ و بی هویت و مسخ شدیم . انگار هیچ چیز برای افتخار و بالیدن نداریم که می آییم علیرغم گواه تاریخ که به گفته ی طبری حسن عسگری اصلا فرزندی نداشته ، یه موجود وهمی به نام امام زمان میسازیم و با هزار اشتیاق و شعف خودمونو به اون میچسبونیم و تازه براش تاریخ تاج گذاری هم درست میکنیم . بهترین و به یاد موندنی ترین خاطرات زندگی رو مثل جشن عروسی و تولد و خواستگاری و .... رو سعی میکنیم در این روزها بگیریم . نباید گفت خاک بر سر ما ؟ مانی من چقدر بگم و داد بزنم و صدامو کسی نشنوه ؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر